Sånn går nu dagan...
Asso ser ikkje så mykje til Geir fordi han henger ut, som ein sel, under vatn. Og har blitt til ein riktig badenymfe... Vi har også adoptert oss ein laushund, eller rettare sagt han har adoptert oss... Vi smugler han bacon og han holder munn.... Pussig nok kjem han "tilfeldigvis" akkurat når vi har satt oss ved bordet...Ellers håper vi det går bra der heime? Liker Truls pappapermisjonen? Og velkommen heim Kjetil og Heidi, og god tur vidare på turne
I morra skal vi på eit nytt hotell som vi trur ligg litt meir sentralt (då det skal ikkje så mykje til sidann dette hotellet ligg midt uti huttaheita mellom riskarker så langt auge kan sjå..). Det nye hotellet ligg ikkje på stranda som dette, men ikkje langt ifrå den meir kjente Kuta beach.
Då mobilane ikkje har virka tok vi i går og ringte frå hotellet. Det var deilig å høyre kjente stemmer så langt vekke, sjølv om samtalane var veldig korte. Geir fekk desverre veldig triste nyheiter. Det er vanskelig når ein er så langt vekke som vi er no, så idag går våre tankar mest til mamma/Torunn og dei i Porsgrunn. Vi prøver så godt det lar seg gjere å tenke gode tankar og mimre gode stunder. Det som først dukker opp hos Geir er: Georgia on my mind og My way på flygelet. Somrane med pil og bue og bordtennis i hagen med Kjetil. Og seinare minner som Kielferja og jula 2008.
Kjære mamma.
Jeg er veldig lei meg for at jeg ikke kan være der for deg nå!!
Men jeg tenker på deg og er veldig glad i deg!!!
Klem fra Geir